یکی از مسائلی که در بحث الفاظ علم اصول مطرح است و از ایتدا مورد تو جه اصولیان بوده است مسئله استعمال لفظ در اکثر از معنا می باشد به این بیان که آیا در استعمال واحد میتوان لفظ واحد را در بیش از یک معنا به صورت استقلالی ، استعمال کرد یا خیر و از امکان دارد، این استعمال مجازی است یا حقیقی؟

جناب سید مرتضی در کتاب خود الذریعه الی اصول الشیعه آن را مطرح کرده و نظر خود را بیان کرده است. ازاین بیان تا به حال نظرات مختلفی بیان شده است و ادله مختلفی نیز مطرح شده است.

در این تحقیق سعی شده است اقوال مختلف و ادله آنها بیان شود و همچنین اشکاالات هر کدام نیز مورد توجه واقع شود.از آنجایی که این مسئله وابسته به حقیقت استعمال است در ابتدای مباحث به حقیقت استعمال پرداخته شده و نظرات مختلف مورد نقد و نظر واقع شده است.